Paardenbloem
De paardenbloem (taxonomisch: Taraxacum officinale) is een plant, die iedereen wel kent. Oorspronkelijk is de paardenbloem inheems in Europa, Afrika en Azië, maar ze is door de mens verder verspreid.
Je kunt de paardenbloem tegenwoordig in grote delen van de wereld aantreffen. Er bestaan enkele honderden variëteiten, soms nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Paardenbloemen kunnen een weiland in april, als de planten bloeien, bijna helemaal in een prachtige gele kleur zetten.
Taxonomisch wordt de paardenbloem aangeduid met Taraxacum officinale en betekent zoiets als ‘remedie tegen wanorde, uit de apotheek’. Ofwel: de paardenbloem heeft medicinale eigenschappen. Paardenbloem heeft een zuiverende werking. Vroeger rookten boeren hun woonhuis en de stallen uit met paardenbloemen, om alle onzuiverheden weg te krijgen. De als pluisjes groeiende zaadjes van de bloem hebben een bijzondere aantrekkingskracht. Men geloofde vroeger dat het aantal zaadjes, dat bleef staan na het wegblazen, iets te maken had met het aantal kinderen, dat je zou krijgen. Blies je alles weg? Dan kreeg je een bonus: je mocht een wens doen.
Gebruik van paardenbloemen
Een paardenbloem is verrassend veelzijdig. Dat blijkt wel uit dit lijstje van toepassingen:
- Vooral de jonge bladeren zijn goed te eten, en worden geteeld en verkocht als molsla. Door de bladeren weg te houden van het licht, smaken ze minder bitter.
- De bloemen kunnen gebruikt worden om een speciaal soort honingachtige siroop te maken. Overigens: je kunt de bloem alleen eten vóór de zaadzetting.
- De gedroogde wortel kan gebruikt worden tegen nier- en galkwalen.
- Aftreksels van de wortel kunnen ingezet worden tegen artitis
- De melk van de plant, dat is het vocht in de steel, kan tegen puistjes gebruikt worden.
Vindplaats van paardenbloemen
Waar je paardenbloemen kunt vinden? Waar eigenlijk niet! Je kunt paardenbloemen aantreffen in weilanden, braakliggende terreinen, in de berm of langs slootkanten. Daarnaast zie je de paardenbloem vaak als onkruid opduiken langs muurtjes, in je tuin, of soms zelfs tussen de tegels.